Er zijn twee structuren in de meeste cellen die het leven ondersteunen; de ene is de mitochondriën en de andere is het endoplasmatisch reticulum. De mitochondria produceert voornamelijk adenosinetrifosfaat (ATP) dat de nodige energie levert. Het endoplasmatisch reticulum (ER) is een losjes gebonden envelop rond de celkern die metabolieten en eiwitten synthetiseert die worden aangestuurd door het nucleaire DNA dat de cel voedt en ondersteunt.

Laten we eerst kijken naar tetrahydrocannabinol (THC) en vaststellen dat THC een natuurlijke fit is voor de cannabinoïdereceptor CB1 op het oppervlak van de kankercel. Wanneer THC de receptor raakt, genereert de cel ceramide dat de mitochondria verstoort en de energie voor de cel afsluit.

Verstoring van de mitochondriën maakt cytochroom c en reactieve zuurstofspecies vrij in het cytosol en versnelt de celdood. Het is opmerkelijk dat dit proces specifiek is voor kankercellen. Gezonde cellen reageren niet op THC op de CB1-receptor. De toename van ceramide verstoort ook het calciummetabolisme in de mitochondriën, waardoor de dood tot celdood wordt voltooid.

De andere cannabinoïde die we kennen is effectief bij het doden van kankercellen is cannabidiol (CBD). De primaire taak van CBD in de kankercel is het endoplasmatisch reticulum te verstoren door het calciummetabolisme te vernietigen en calcium in het cytosol te duwen. Dit resulteert altijd in celdood. Een andere route voor CBD om kankerceldood te bewerkstelligen, is de Caspase Cascade, die eiwitten en peptiden in de cel afbreekt. Wanneer dit gebeurt, kan de cel niet overleven. Nogmaals, deze processen zijn specifiek voor kankercellen, er zijn geen normale cellen aangetast.

Hoe doden cannabinoïden kanker?

Het Endocannabinoid-systeem (ECS) begon zich te openbaren aan onderzoekers in de jaren 1940 en tegen het einde van de jaren 60 was de basisstructuur en functionaliteit vastgelegd. Vandaag weten we dat de ECS een uitgebreid systeem is van biochemische modulators die de homeostase handhaven in alle lichaamssystemen, inclusief het centrale en perifere zenuwstelsel, alle orgaansystemen, somatische weefsels en alle metabole biochemische systemen, inclusief het immuunsysteem.

Deze homeostatische matrix is ​​geen recente evolutionaire draai alleen voor mensen; we vinden het endocannabinoïde systeem in elk akkoord schepsel voor de laatste 500 miljoen jaar. Het is een volledig volwassen biochemische technologie die het gezondheids- en metabole evenwicht voor het grootste deel van de geschiedenis van het leven zelf heeft behouden.

De twee belangrijkste interactieve systemen binnen de ECS zijn (1) de cannabinoïde-receptoren die we op alle celoppervlakken en neurologische knooppunten vinden en (2) de endocannabinoïden die in de receptoren passen om verschillende metabole processen te activeren. Als we naar een distributiekaart voor cannabinoïde-receptoren kijken, zien we dat CB1-receptoren, die het meest gevoelig zijn voor anandamide, worden aangetroffen in de hersenen, spinale zenuwen en perifere zenuwen. CB2-receptoren die de voorkeur hebben van 2-arachidonoylglycerol (2-AG) worden grotendeels aangetroffen in het immuunsysteem, voornamelijk de milt. Een mix van CB1- en CB2-receptoren wordt gevonden in de rest van het lichaam, inclusief het skelet. En ja, 2-AG of CBD zal nieuw trabeculair bot laten groeien. Het is ook nuttig om op te merken dat zowel anandamide als 2-AG CB1- of CB2-receptoren kunnen activeren.

De aard van de endocannabinoïden is functioneel vergelijkbaar met neurotransmitters, maar structureel zijn eicosanoïden in de familie van signalerende sphingolipiden. Deze signalerende cannabinoïden volgen metabole systemen over het hele lichaam. Deze informatie wordt gedeeld met het zenuwstelsel en het immuunsysteem zodat elke onbalans wordt aangepakt. Als het lichaam een ​​chronische ziekte of emotionele stress heeft, kan het immuunsysteem achterblijven en de controle over aangetaste systemen verliezen. Het is hier dat fytocannabinoïden kunnen inspringen om het gestresste lichaam te ondersteunen in een terugkeer naar gezondheid. De cannabisplant biedt analogen van de primaire signalerende cannabinoïden van het lichaam. Tetrahydrocannabinol (THC) is een nabootser van anandamide en cannabidiol (CBD) is een nabootser van 2-AG en heeft dezelfde affiniteit voor CB1- en CB2-receptoren; het lichaam extra ondersteuning bieden voor de immuun- en endocannabinoïde-systemen.

Fytocannabinoïden superchargeren het lichaamseigen endocannabinoïdesysteem door de respons op de vraag van het immuunsignaleringssysteem te versterken in twee modi van interventie: een, natuurlijk, is in binding met de cannabinoïde receptoren; de andere is in regulatie van ontelbare fysiologische processen, zoals de krachtige neuroprotectieve en ontstekingsremmende werking van cannabinoïde, los van het receptorsysteem. Het is interessant om hier op te merken dat de fytocannabinoïden en verwante endocannabinoïden functioneel vergelijkbaar zijn, maar structureel verschillend. Zoals hierboven opgemerkt, zijn anandamide en 2-AG eicosanoïden, terwijl THC en CBD tricyclische terpenen zijn.

De National Institutes of Health vertellen ons dat THC de bekendste is vanwege het kenmerkende psychotrope effect. Dit overheidsrapport laat zien dat THC effectief is als een behandeling tegen kanker, een stimulerend middel op de eetlust, pijnstiller, anti-emeticum, anxiolyticum en kalmerend middel.

Er is een overvloedig aanbod van onderzoeksartikelen en persoonlijke testamenten die de werkzaamheid van cannabis die kanker remissie laat zien, aantoont. Echter, slechts een paar punten naar het mechanisme waardoor de kankercellen sterven. Om dit beter te begrijpen, moeten we weten welke metabolische processen leven in de cellen.

Er zijn twee structuren in de meeste cellen die het leven ondersteunen; de ene is de mitochondriën en de andere is het endoplasmatisch reticulum. De mitochondria produceert voornamelijk adenosinetrifosfaat (ATP) dat de nodige energie levert. Het endoplasmatisch reticulum (ER) is een losjes gebonden envelop rond de celkern die metabolieten en eiwitten synthetiseert die worden aangestuurd door het nucleaire DNA dat de cel voedt en ondersteunt.

Laten we eerst kijken naar tetrahydrocannabinol (THC) en vaststellen dat THC een natuurlijke fit is voor de cannabinoïdereceptor CB1 op het oppervlak van de kankercel. Wanneer THC de receptor raakt, genereert de cel ceramide dat de mitochondria verstoort en de energie voor de cel afsluit. De kankercel sterft, niet vanwege cytotoxische chemicaliën, maar vanwege een kleine verschuiving in de mitochondriën.

In elke cel is er een familie van onderling verwisselbare sfingolipiden die specifiek het leven en de dood van die cel regelen. Dit profiel van factoren wordt de ‘Sphingolipid Rheostat’ genoemd. Als ceramide (een signaalgevende metaboliet van sfingosine-1-fosfaat) hoog is, is celdood (apoptose) op handen. Als ceramide laag is, zal de cel sterk in vitaliteit zijn.

Verstoring van de mitochondriën maakt cytochroom c en reactieve zuurstofspecies vrij in het cytosol en versnelt de celdood. Het is opmerkelijk dat dit proces specifiek is voor kankercellen. Gezonde cellen reageren niet op THC op de CB1-receptor. De toename van ceramide verstoort ook het calciummetabolisme in de mitochondriën, waardoor de dood tot celdood wordt voltooid. In de meeste cellen bevindt zich een celkern, talrijke mitochondriën (honderden tot duizenden) en verschillende andere organellen in het cytoplasma. Naarmate ceramide zich gaat ophopen en de sfingolipide reostaat opklaart, verhoogt het de permeabiliteit van de mitochondriale membraanporiën voor cytochroom c, een cruciaal eiwit in energiesynthese. Cytochroom c wordt uit de mitochondria geduwd en doodt de energiebron voor de cel. Ceramide veroorzaakt ook genotoxische stress in de kern van de kankercel, waardoor een eiwit wordt aangemaakt dat p53 wordt genoemd en waarvan het de taak is het calciummetabolisme in de mitochondria te verstoren. Als dit niet genoeg was, verstoort ceramide het cellulaire lysosoom, het spijsverteringsstelsel van de cel dat voedingsstoffen levert voor alle celfuncties. Ceramide en andere sphingolipiden remmen actief de pro-overlevingspaden in de cel, waardoor de overleving van kankercellen helemaal onmogelijk wordt.

De sleutel tot dit proces is de accumulatie van ceramide in het systeem. Dit houdt in dat therapeutische hoeveelheden cannabinoïde-extract gestaag in de loop van de tijd worden ingenomen, waardoor de metabole druk op deze weg van kankerceldood behouden blijft.

De andere cannabinoïde die we kennen is effectief bij het doden van kankercellen is cannabidiol (CBD). De primaire taak van CBD in de kankercel is het endoplasmatisch reticulum te verstoren door het calciummetabolisme te vernietigen en calcium in het cytosol te duwen. Dit resulteert altijd in celdood. Een andere route voor CBD om kankerceldood te bewerkstelligen, is de Caspase Cascade, die eiwitten en peptiden in de cel afbreekt. Wanneer dit gebeurt, kan de cel niet overleven. Nogmaals, deze processen zijn specifiek voor kankercellen, er zijn geen normale cellen aangetast.

Hoe is dit pad ontstaan? Waarom kan het lichaam een ​​eenvoudig plantenenzym nemen en het gebruiken voor genezing in veel verschillende fysiologische systemen? Dit endocannabinoïdensysteem bestaat in alle dieren, gewoon te wachten op zijn gematchte exocannabinoïde-activator.

Dit is interessant. Ons eigen endocannabinoïde systeem omvat alle cellen en zenuwen; het is de boodschapper van informatie die stroomt tussen ons immuunsysteem en het centrale zenuwstelsel (CZS). Het is verantwoordelijk voor neuroprotectie en micro-beheert het immuunsysteem. Dit is het primaire controlesysteem dat de homeostase handhaaft: ons welzijn. Gewoon uit nieuwsgierigheid, hoe wordt het werk gedaan op cellulair niveau, en waar maakt het lichaam de endocannabinoïden? Hier zien we dat endocannabinoïden hun oorsprong hebben in zenuwcellen, precies in de synaps. Wanneer het lichaam gecompromitteerd wordt door ziekte of verwonding, roept het met aandrang het endocannabinoïdensysteem aan en stuurt het het immuunsysteem om balans te brengen. Als deze homeostatische systemen verzwakt zijn, hoeft het geen verrassing te zijn dat exocannabinoïden dezelfde functie vervullen. Het helpt het lichaam op de meest natuurlijke manier mogelijk.

Om te zien hoe dit werkt, visualiseren we de cannabinoïde als een driedimensionaal molecuul, waarbij een deel van het molecuul is geconfigureerd om te passen op de zenuwcel of op de receptor van de immuuncel, net als een sleutel in een slot. Er zijn ten minste twee soorten cannabinoïde receptorplaatsen, CB1 (CNS) en CB2 (immuun). In het algemeen activeert CB1 het CNS-berichtensysteem en CB2 activeert het immuunsysteem, maar het is veel complexer dan dit. Zowel THC als anandamide activeren beide receptorplaatsen. Andere cannabinoïden activeren de ene of de andere receptorplaats. Van de stammen van Cannabis neigt C. sativa naar de CB1-receptor en C. indica neigt naar CB2. Dus sativa is meer neuroactief en indica is meer immunoactief. Een andere factor hierbij is dat sativa wordt gedomineerd door THC-cannabinoïden en indica kan hoger zijn dan sativa in CBD (cannabidiol).

Het is bekend dat THC en CBD biomimetisch zijn voor anandamide en AG-2, dat wil zeggen dat het lichaam beide uitwisselbaar kan gebruiken. Wanneer stress, verwonding of ziekte meer vraagt ​​van endogene anandamide dan door het lichaam kan worden geproduceerd, worden de mimetische exocannabinoïden geactiveerd. Als de stress tijdelijk is, kan de behandeling van voorbijgaande aard zijn. Als de vraag aanhoudt, zoals bij kanker, moet de behandeling zorgen voor aanhoudende druk van het modulerende middel op de homeostatische systemen.

Typisch trekt CBD naar de 5-HT1A- en Vanilloid-receptoren. CBD stimuleert de productie van anandamide en AG-2, endogene cannabinoïden die agonisten zijn voor CB-1- en CB-2-receptoren. Vanaf daar zoeken immuuncellen kankercellen op en vernietigen ze. Interessant is dat is aangetoond dat THC- en CBD-cannabinoïden het vermogen hebben om kankercellen direct te doden zonder door tussenpersonen te gaan. THC en CBD kapen de lipoxygenase-route om tumorgroei direct te remmen. Als een kanttekening is ontdekt dat CBD de heropname van anandamide remt. Hier zien we dat cannabidiol het lichaam helpt zijn eigen natuurlijke endocannabinoïde te behouden door het enzym te remmen dat anandamide afbreekt.

Onderzoek toont aan dat THC na orale consumptie wordt omgezet in 11-Hydroxy-THC in de lever. We weten ook dat 11-Hydroxy-THC krachtiger is dan THC. Dit suggereert dat cannabis via roken of zetpil zwakker is dan oraal omdat het de eerste doorgang in de lever mist om te zetten. Als je de mentale effecten wilt vermijden, gebruik dan 1: 1 THC: CBD. De CBD slaat het mentale effect weg terwijl de potentie van het cannabisextract behouden blijft. Mijn mening is dat het orale cannabisextract met gelijke delen THC en CBD de ideale kankermoordenaar is zonder de mentale effecten. De cannabinoïden werken samen om kanker te doden; dit staat bekend als het entourage-effect; THC verstoort de mitochondriën in de kankercellen en CBD verstoort het endoplasmatisch reticulum van de cel waardoor bepaalde celdood wordt veroorzaakt.

Ook goed om te weten dat hydroxy-THC een sterker mentaal effect heeft dan niet-gemodificeerde THC. Als de cannabisolie niet gedecarboxyleerd is (om het zure carboxylradicaal te verwijderen), dan is er geen effect van de THC. Dit is het belangrijkste probleem bij het gebruik van cannabis om kanker te doden. Zonder decarboxylatie kan de THC niet in de CB1-receptor op de kankercel passen om celdood te veroorzaken.

In 2006 toonden onderzoekers in Italië de details over de manier waarop Cannabidiol (CBD) kanker doodt. CBD stimuleert wat bekend staat als de Caspase Cascade, die de kankercel doodt. Laten we eerst de nomenclatuur bekijken en vervolgens kijken hoe Caspase kanker vermoordt. Caspase in een verzamelnaam voor alle cysteïne-asparaginezuurproteasen. Het protease-gedeelte van deze term komt uit prote (uit eiwit) en -ase (vernietiger). Dus de caspasen breken proteïnen en peptiden af ​​in de zieltogende cel. Dit wordt duidelijk als we caspase-3 zien als de beul. In het pad van apoptose worden andere caspasen ingebracht om de cascade te voltooien.

Zelfs wanneer de cascade is voltooid en alle kanker verdwenen is, is CBD nog steeds aan het werk om het lichaam te genezen. Cannabidiol sluit ook het Id-1-gen af; een gen dat het mogelijk maakt om metastatische laesies te vormen. Fundamenteel betekent dit dat de behandeling met cannabinoïden niet alleen kanker door talrijke gelijktijdige wegen doodt (het entourageeffect), maar ook metastase voorkomt. Wat is er niet leuk om te doen. Eén onderzoeker zegt dit: CBD vertegenwoordigt het eerste niet-toxische exogene middel dat Id-1-expressie in metastatisch carcinoom aanzienlijk kan verlagen, wat leidt tot de neerwaartse regulatie van tumoraggressiviteit.

Dit korte overzicht raakt licht aan enkele essentiële concepten. Ik wil u vooral graag laten weten dat de natuur het perfecte medicijn heeft ontworpen dat precies past bij ons eigen immuunsysteem van receptoren en signaalmetabolieten om een ​​snelle en volledige immuunrespons te bieden voor de systemische integriteit en metabole homeostase.